Strona:Helena Mniszek - Pluton i Persefona.djvu/61

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.


(Głęboki widok pysznego ogrodu, w głębi krajobraz sycylijski. Majaczy z oddali zarys wulkanu, bliżej gąszcze drzew migdałowych w kwieciu, na lewo grupa cyprysów, na prawo daleka wyżyna, na niej białe pałace z greckiemi kolumnami, wyniosłe pinje, cyprysy, palmy, mnóstwo róż. Na pierwszym planie łąka przecudna, zasiana gęsto narcyzami; widać i smukłe, białe lilje i blado-lila irysy. Na prawo, pod wyżyną, na której pałace, stroma skała. Złomy kamienne tworzą małą, wąską pieczarę, jakby pęknięcie w skale, obok drzewo migdałowe. Łąka zalana jaśnią słońca, świeża, wonna, kwiecista.

Wchodzi bogini Demeter, wysoka, dostojna, postać kobiety dojrzałej, w długiej, złoto-żółtej draperji, koloru dojrzałego zboża. Włosy ciemne, okryte wieńcem pszenicznym, twarz pełna, rumiana, głos donośny. Energiczna w ruchach, nawet