Strona:Hamlet krolewicz dunski.djvu/27

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.
—   23   —

winno. — Obawiam się ukrytego iakowegoś łotroſtwa. Oby iuż pręcéy noc nadeſzła! uſpokoy się tak długo duſzo moia. Haniebne czyny muſzą wyiść na wierzch chociażby ie cały ciężar ziemi ſwoim zwrotem przywalił. (odchodzi.)


KONIEC AKTU PIERWSZEGO.