Spróbujcie zgromadzić dzieci polskie ze swego otoczenia i bawcie się z nimi, a potem, w porozumieniu z Waszą władzą harcerską, zorganizujcie małą gromadkę zuchów — a jeśli się Wam uda, to nawet całą gromadę. Zacznijcie z nią pracować. Nie będzie to trudne, bo programy „gwiazdek” i sprawności zuchowych dopomogą Wam w opracowaniu zbiórek.
Ale musicie się z nimi dobrze zapoznać, przemyśleć plan Waszych zajęć z dziećmi, by zbiórki były ciekawe, żywe i wesołe. By z każdej z nich dzieci wyniosły coś nowego, dobrego i wesołego, by nie chciały jej kończyć, a każdej następnej oczekiwały z bijącym serduszkiem...
Prawo, obietnica zuchów, „gwiazdki” i sprawności, które zuchy będą zdobywały — nauczą dzieci poprzez opowiadania, baśnie, inscenizacje, gry, piosenki, ćwiczenia, wielu, wielu pożytecznych rzeczy, a przede wszystkim dopomogą im zasłużyć na miano „zucha”, które będzie ich dumą i największą nagrodą.
Program, zawarty w tej broszurce, pomyślany jest na 3 lata, a porządne przepracowanie każdej „gwiazdki” wymaga okresu od 6 do 10 miesięcy pracy z dziećmi.
— Czyż więc nie szkoda czasu, który ucieka i dzieci, które na Was czekają?
— Pójdźcie do nich z naszą „radosną szkołą” wychowania zuchowego i nauczcie je prawdziwie kochać Boga i Polskę!...
Strona:Gwiazdki Zuchowe.djvu/6
Wygląd
Ta strona została uwierzytelniona.