Przejdź do zawartości

Strona:Gomulickiego Wiktora wiersze. Zbiór nowy.djvu/61

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.
Nie tryumfuj.


Jeśli kiedy ciężarów losy ci umniejszą,
Nie tryumfuj zbyt głośno w tej przelotnej dobie:
Im wyżej chwilę ocenisz dzisiejszą,
Tem cięższe jutro przysposabiasz sobie.



Pociecha niepełna.


Już mię oddawna Mądrość z kamiennem obliczem
Nauczyła, że ziemskie radości są niczem.
Czemuż pojąć nie mogę lekcyi dokończenia:
Że niczem również są ziemskie cierpienia?



Vitam aeternam.


Gdy umarłym spoczynku wiecznego życzymy,
Tyleż jest, co przyrodzie życzyć wiecznej zimy.
Wierząc stale w Najwyższą Sprawiedliwość nieba,
Raczej życia wiecznego życzyć im potrzeba.





Pytanie.


Dwaj opatrzyli jałmużną nędzarza;
Jeden mu grosz dał, a drugi dukata.