Strona:Franz Brendel - Zarys historii muzyki.djvu/28

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.
28
Okres trzeci.
Sztuka harmonii zupełnie rozwinięta. — Niderlandy.
§. 13.

Rozrzucone wszędzie początkowania, ktore dotąd spotykaliśmy, odtąd koncentrują się w jednym narodzie. Tu widać już wyższy polot, wzmocniony użyciem i wyzyskaniem umiejętnem dawniejszych zdobyczy. — Nauki Jana de Muris wcześnie znalazły wzięcie i prawo obywatelstwa w narodzie, który przy nadzwyczajnym dobrobycie, kwitnącem rękodzielnictwie i rzemiosłach, wsparty mocną solidarnością, mógł się oddać swobodnie podniesieniu swego umysłu. — Najprzód to w niderlandzkich kołach towarzyskich swobodnych i wesołych wykształciła się pieśń pierwotnie — tam razem śpiewano pieśni ulubione, krążące między ludem. — Następnie po dworach zyskała stanowisko, jako zabawka(!) panujących — a niebawem Kościół otworzył swe wrota tryumfującej teraz harmonii nad dawną pieśnią jednogłosową. — Pierwsi Niderlandczycy nadali w Europie harmonii poważne stanowisko — ogólne i zasadnicze, — oni pierwsi umieli jej użyć w sposób dziś jeszcze dający się zastosować. — Pierwszym właściwym komponistą piszącym był Wilhelm Dufay“ z Chimay w Hennegau, — żyjący około 1400 r. W jego utworach są pomniki pierwotne powszechnie uzupełnionej, dojrzałej sztuki co do strony jej technicznej. —