Strona:Franciszek Zabłocki.djvu/82

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

błockim. I słuszna, aby sobie po stu latach przypomnieć taki talent i takiego człowieka, który po wszelkich zawodach życia, w najcięższych dla siebie chwilach, powtarzał wyrazy godne być hasłem każdego i wszystkich, wyrazy wielkiego znaczenia zarówno dla jednostek, jak dla całych społeczeństw: „Żyjmy — pracujmy!...“

KONIEC.