Rum — wewnętrzny magazyn.
Ryć (morze) — wbijać się dziobem w fale.
Ryza — droga okrętu.
Rzygawiec — ruchoma ławica piaskowa.
Spych inaczej wiszar — urwisty brzeg.
Strąd — brzeg morski.
Szeleja — fala, wybiegająca na płaski brzeg.
Szmaga — mała krypa.
Szor — głębia morska.
Szpil — wierzchołek masztu.
Szpyl — kołowrót (do wciągania kotwicy naprz.), inaczej wijadło.
Szron — kra.
Sztaba — dziób okrętu.
Szturm — wicher.
Sztymbork — prawa strona okrętu.
Trep — pomost do wejścia na pokład okrętu.
Wał — bałwan morski.
Wanty — drabinki sznurowe, któremi umocowane są z boków maszty.
War — pęd wody, fal.
Wara! — Strzeż się! inaczej „Westa!“.
Waruga — kolejna zmiana majtków na dyżurze okrętowym.
Wiąg — fiord.
Wranie lub prysk — silne falowanie.
Wręga — wygięta belka, idąca od kilu do wierzchu burty wewnątrz okrętu; do wręg umocowane są tarcice, stanowiące poszycie.
Wyziór — luka, albo też otwory burtowe (dla dział).
Zdziar — brzeg, pokryty żwirem.
Zuga — duża łódź.
Zwara — srogie falowanie morza.
Zyda — południowy wiatr.
Zydwester — nieprzemakalny kapelusz żeglarski.
Adamaszek — tkanina jedwabna, wschodnia.
Adziamski — perski.
Agaranta — czepek z koronkami.
Agnusek — Baranek Boży z wosku, kości lub metalu.
Akwawita — wódka.
Alikant — wino cudzoziemskie. Inne gatunki znane w XVII w.: pinioły, seki, małmazja, muszkatel, petercyment.
Alkiermesówka — wódka, przygotowana z dodatkiem do niej różnych leków.
Alkierz — ustronna izba, sypialnia.
