zainteresowania po upływie około dwóch miesięcy od premiery finałowego odcinka szóstego sezonu, przez punkt krytyczny na przełomie roku kalendarzowego, kiedy tworzenie nowych wątków tematycznych spadło do liczb jednocyfrowych, aby odbić się i stabilnie rosnąć na wiosnę 2017 roku, a więc na kilka miesięcy przez spodziewaną premierą siódmego sezonu. Niemniej jednak, zestawiając ten domniemany spadek zainteresowania na forum ze średnimi wynikami oglądalności odpowiednio szóstego i siódmego sezonu, a także mając na uwadze teorie o kompozycji audytorium marki medialnej (zakłada się, że około 10% najaktywniejszych odbiorców to fani), można zauważyć właściwie wzrost ogólnego zainteresowania Grą o tron.
Analiza 314 wpisów na forum pozwoliła na zdeterminowanie przede wszystkim stopnia przewidywalności rozwoju fabularnego, a także kontrowersyjności poszczególnych teorii, których autorami byli fani. Otworzyła także, do pewnego stopnia, możliwość wniknięcia w struktury fanowskie i próbę zrozumienia mechanizmów, które kształtują funkcjonowanie tej społeczności — wykazane zostały modele dyskusji obowiązujące na forum, ważne obszary tematyczne, a także stopień zaangażowania w przedmiot uwielbienia.
Jedną z ciekawszych obserwacji okazał się odsetek przewidywalności fabuły — blisko 40% wszystkich wpisów zawierających w sobie spekulacje dotyczące siódmego sezonu serialu okazały się przynajmniej częściowo poprawne. Co więcej, aż 15% (niewiele mniej niż połowa wszystkich częściowo poprawnych wpisów), a więc 20 pełnych teorii miało swoje pełne odzwierciedlenie w rzeczywistości serialowej. Taki wynik pozwala na ponowne pochylenie się nad zagadnieniem władzy w marce medialnej, szczególnie biorąc pod wagę, że aż 20 z tych teorii powstało jeszcze przed rozpoczęciem zdjęć filmowych do serialu. Idąc tropem Lisowskiej-Magdziarz, z „puntu widzenia medioznawcy, działania fanów mogą być ujmowane jako specyficzna praktyka medialna — subpraktyka w zbiorze rozmaitych praktyk społecznych, jakim ludzie oddają się w kapitalistycznych, konsumujących społeczeństwach zmediatyzowanych”[1], gdzie ta praktyka medialna, a więc szczególny rodzaj używania mediów przez fanów, nie tylko zmienia sposoby korzystania z mediów przez inne grupy społeczne, lecz także przekształca środowiska profesjonalnie zajmujące się kreowaniem marek medialnych. O tej zależności spekulowali już tacy autorzy jak Mark Duffett, Kevin Roberts, Matthew Hills czy Henry Jenkins, ustosunkowując się do niej właściwie na dwóch przeciwnych krańcach skali — od tych chętnych przyznać fanom przynajmniej część, jeśli nie całą władzę nad marką medialną[2], do tych charakteryzujących fanów jako „bezsilną elitę”[3]. Niemniej jednak wynik przeprowadzonego badania pozwala na wykazanie zbieżności pomiędzy tym, co piszą fani, a tym, co pojawia się w fabule następnego sezonu.
Ponadto podobieństwa są na tyle duże, że nie można ich uznać za oscylujące w granicach błędu statystycznego. Zachodzi więc dualna relacja — istnieje możliwość,
- ↑ M. Lisowska-Magdziarz, Fandom dla początkujących…, s. 25.
- ↑ K. Roberts, Lovemarks: The Future beyond Brands, powerHouse Books, New York 2005, s. 74.
- ↑ Zob. m.in. H. Jenkins, Fans, Bloggers, and Gamers: Exploring Participator Culture, NYU Press, New York 2006, s. 138; P. Siuda, Kultury prosumpcji…, s. 140-141.
