tem, nadzwyczaj zajmujący, okraszony nieporównanym angielskim humorem, z przyjemnością i pożytkiem może być czytany zarówno przez starszych, jak i przez młodzież. Chociaż bohater jest dzieckiem dziewięcioletniem, postać jego stanowi typ tak idealnie piękny, że każdemu wiekowi za wzór służyć może. W opowiadaniu przeważają w ogóle postacie dodatnie, a jedyny czarny charakter służy do wykazania, jak potężnym bywa wpływ cnoty i dobroci.
Zarzucano nieraz powieściom angielskim dla młodego wieku, że przedstawiają niejako świat przewrócony, często tam bowiem dzieci są przykładem dla starszych, zamiast ze starszych brać przykład. Zdaniem naszem, „Mały lord“ na ten zarzut nie zasługuje, gdyż, obok niego występuje matka, której dziecko wszystkie zalety swoje zawdzięcza. Jeżeli więc świeci przykładem, to jedynie dlatego, że i samo ma piękny wzór do naśladowania. Biorąc to wszystko na uwagę, sądzimy, że przyswojenie piśmiennictwu naszemu tego znakomitego utworu nie będzie bez pożytku.
