Jest to stosunkowo bardzo rzadko spotykana przedstawicielka ryb z rodzaju Trachypteridae-Regalecus banksii. Rybaczki nazywają tę rybę „perłową kolją“; istotnie przypomina ona swoim połyskiem i barwnością srebrną kolję, ozdobioną perłami i barwną emalją.
Przeglądając inne ryby i słuchając opowiadań rybaków, przyszedłem do pewnych wniosków ichtiologicznych[1], które później sprawdziłem za pomocą prac dr. J. P. Bounhiol[2]. Zauważyłem wśród ryb następujące gatunki: Clupeidae — sardynki[3], anczousy (Engraulis eucrasiholus), alozy (Clupea aloza), i finty (Clupea finta); Scombridae — skomber śródziemno-morski oraz olbrzymie skombry, czyli tak zwane tuńce (Thynnus)[4]; Sparidae — sargi (sargus), boksy (Box vulgaris), dorady (Chryzofrys aurata), o których Duhamel opowiadał, że ogonami wykopują mięczaki z piasku; za czasów Rzymian dorady nazywano „auratae“; ryby tego gatunku były bardzo poszukiwane przez smakoszów rzymskich i wychowywane w sztucznych basenach, — jest to piękna ryba, cudownie zabarwiona na srebrzysto-zielony kolor, z pięknym rysunkiem na ciele, ze złocistą plamą na opancerzeniu skrzel, złocistemi pasami na głowie i po bokach, granatowemi, fioletowemi i czarnemi płetwami; Pediculati, do których należy najbardziej rozpowszechniona Trigla, czerwona ryba o wielkiej głowie, arabscy rybacy nazywają ją padającemi gwiazdami, gdyż w miejscach niegłębokich pozostawia po sobie świecący się ślad; Lebroides — tęcznik (Coris julis); ryby z rodziny sztokfiszów, merlany (Merluccius vulgaris) i przeróżne flondry (Pleuronectes). W oddzielnych pomieszczeniach były przechowywane
