Strona:F. Antoni Ossendowski - Na skrzyżowaniu dróg.djvu/111

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

 — Amen! — zakończyłem to namiętne przemówienie.
 A później bardzo fałszywemi głosami śpiewaliśmy: „Jeszcze Polska nie zginęła”...
 Było już po północy, butelki puste, serca pełne rozradowania i nadziei płomiennej.


Źródło: „https://pl.wikisource.org/w/index.php?title=Strona:F._Antoni_Ossendowski_-_Na_skrzyżowaniu_dróg.djvu/111&oldid=1284936”