Strona:F. Antoni Ossendowski - Karpaty i Podkarpacie.djvu/49

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została skorygowana.

w uroczyskach górskich dolin. Na Pogórzu Karpackim pług Polski zaorał do połowy XIII-go w. wszystkie łagodniejsze skłony i niższe wierzchowiny, tworząc coraz silniejsze szczerby wzdłuż pobocznych dolin rzecznych. W Beskidzie Niskim osadnictwo posuwało się ku terenom dolinnym, dogodniejszym do uprawy roli i przerywało się często w przełomach rzecznych. Kazimierz Wielki skierował planowe osadnictwo polskie do dorzecza Roby, Dębówki i Jasiołki aż