Strona:F. Antoni Ossendowski - Karpaty i Podkarpacie.djvu/39

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została skorygowana.

ROZDZIAŁ TRZECI
POMIĘDZY DWIEMA PRZEŁĘCZAMI

Od przełęczy Tylickiej, a raczej od doliny Białej Dunajcowej do rzeki Osławy i przełęczy Łupkowskiej lub, jak tego chcą niektórzy uczeni, do koryta Solinki, rozpięła się ta część łuku Karpackiego, której nadają różne nazwy, najczęściej zaś Beskidu Środkowego lub Niskiego. W niniejszym opisie przyjęta dla niej została nazwa Beskid Niski, gdyż istotnie — ta grupa górska — niższa od Karpat Zachodnich i Wschodnich — rozdziela je krajobrazowo, ni to łagodna panorama, a zarazem łączy, ni to płaskie zwono. Część północną