Przejdź do zawartości

Strona:F. A. Ossendowski - Wśród czarnych.djvu/202

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.
OBYCZAJE MURZYNÓW.

W krótkim opisie obyczajów murzyńskich nie można dać szczegółów, dotyczących licznych szczepów, badanych przez polską ekspedycję 1925-26 r., jednak można znaleźć ogólne rysy w życiu wszystkich murzynów zachodniej Afryki. Jako charakterystyczne dla murzynów tej części kontynentu opiszę niektóre obyczaje Bobo i Mossi.
Każdy ród murzyński, a więc rodzina wraz z bliższymi i dalszymi krewnymi, mieszka we wspólnej zagrodzie czyli „sukala“; nieraz takie rody tworzą całe wsie, zaludnione przez spokrewnione ze sobą rodziny. Rola należy do „sukala“ i głowa rodu kieruje jej ludnością, wyznacza jej pracę i żywi wszystkich członków tej nieraz bardzo licznej rodziny.
W okresie robót polnych murzyni pracują do 3-ej popołudniu na polach, rozrzuconych w dżungli, i od 3-ej do 5-ej na polach, znajdujących się dookoła sukala. Od 11-ej do 2-ej pracownicy mają wypoczynek i dostają strawę. Określonych dni dla wypoczynku prawo lub kult nie ustanawia. Murzyni mają przerwę w pracy tylko w te dni, które wyznacza głowa rodu.