nową ideę społeczną niezmiernej doniosłości, na którą nie byłby się nawet ważył autor księgi Daniela w swych apokaliptycznych zachwyceniach.
Na świecie rządzi zło. Szatan jest władcą ziemi[1] a każdy go słucha. Królowie mordują proroków. Kapłani i uczeni w piśmie nie żyją wedle wskazówek i rad, których udzielają ludowi. Sprawiedliwy cierpi prześladowanie, a udziałem dobrego są łzy. Tym sposobem świat jest nieprzyjacielem Boga i jego świętych[2]; ale Bóg ocknie się i pomści swoich świętych; przebrała się miara nieprawości. Teraz panować pocznie Dobro.
Ale panowanie Dobra poprzedzi wielka rewolucya. Świat z gruntu się odmieni. Świat jest zły, przewrotny, przyszłość odwróci wszystkie stosunki: pierwsi będą ostatnimi[3]. Ludzkość pocznie żyć według całkiem nowego porządku. Obecnie dobro i zło jest ze sobą pomieszane jak zboże i kąkol. Pan dopuszcza; ale kiedyś nastanie chwila, iż kąkol od zboża oddzieli[4]. Królestwo boże podobne jest do wielkiej sieci, która zagarnie ryby dobre i złe; ale dobre ryby odłoży, a złe odrzuci
- ↑ Jan XII, 31: »Tem jest sąd świata tego, teraz książę świata tego precz wyrzucone będzie«. XIV, 30; XVI, 11, Porów. II Kor. IV, 4; Efez. II, 5.
- ↑ Jan, I, 10: »Na świecie był, a świat przezeń uczyniony jest; ale go świat nie poznał«. VII, 7; XIV, 17, 22, 27; XV, 18 i nast.; XVI, 8, 20, 33; XVII, 9, 14, 16, 25. To szczególne znaczenie słowa »świat« jest zwłaszcza charakterystyczne w pismach Jana i Pawła.
- ↑ Mat. XIX, 30: »I przyszedł do niego wielki lud, mając ze sobą chrome, ślepe, nieme, ułomne i inszych wiele, i kładli je u nóg Jezusowych, i uzdrawiał je«. XX, 16: »Takci będą ostatni pierwszymi, a pierwsi ostatnimi«. Marek X, 31; Łukasz XIII, 30.
- ↑ Mat. XIII, 24 i nast.
