Strona:Ernest Renan - Żywot Jezusa.djvu/130

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

nie to, jak i wogóle cały język mesyanistyczny, pochodzi z księgi Daniela. Według mniemania twórcy tej nadzwyczajnej księgi miało nastąpić po czterech ziemskich królestwach, skazanych na zagładę, królestwo piąte, królestwo świętych, królestwo wieczyste[1]. Rozumie się, że to »królestwo boże« na ziemi tłómaczono sobie w sposób bardzo rozmaity. Teologowie żydowscy widzieli w niem poprostu panowanie judaizmu, kult »Jedynego«, żarliwą wiarę, pobożność[2]. Jezus w ostatnim okresie swego życia mniemał, że to królestwo boże wskutek nagłego odrodzenia świata ziści się rzeczywiście na ziemi. Ale nie było to bezwarunkowo jego ideą pierwotną[3]. Przedziwna zasada moralna, którą

    warte w tej ewangielii słowa Jezusa bardzo się różnią od jego słów pierwotnych.

  1. ↑ Daniel II, 44: »Ale za dni tych Królów wzbudzi Bóg niebieski królestwo, które na wieki zepsowane nie będzie, królestwo to na inszy naród nie spadnie, ale ono połamie i koniec uczyni tym wszystkim królestwom, a samo stać będzie na wieki«. VII, 13, 14: »Widziałem też w widzeniu nocnem, a oto przychodził w obłokach niebieskich podobny synowi człowieczemu, a przyszedł aż do Starodawnego, i przywiedziono go przed obliczność jego. I dał mu władzę i cześć i królestwo, aby mu wszyscy ludzie i narody i języki służyli; władza jego władza wieczna, która nie będzie odjęta, a królestwo jego, które nie będzie skażone«. 22: »A iż złamany jest a powstały cztery miasto niego, czworo królestw z jego narodu powstaną, ale nie z taką mocą«. 27: »Tedym ja Daniel zemdlał i chorowałem przez dni kilka; potem wstawszy odprawowałem sprawy królewskie, a zdumiewałem się nad onem widzeniem, czego jednak nikt nie baczył«.
  2. ↑ Miszna, Berakot II, I, 3; Talmud Jerozolimski, Berakot II, 2; Kiduszyn, I, 2; Talmud Babiloński, Berakot, 15 a; Mekilla, 42 b; Siphra, 170 b; Wyrażenie to spotykamy często w Midraszim.
  3. ↑ Mat. VI, 33: »Ale szukajcie najprzód królestwa Bożego i sprawiedliwości jego, a to wszystko będzie wam przydano«. XII, 28: »A jeżeli ja duchem bożym wyganiam djabły, tedyć do was przyszło króle-
Źródło: „https://pl.wikisource.org/w/index.php?title=Strona:Ernest_Renan_-_Żywot_Jezusa.djvu/130&oldid=2324635”