i drzew figowych, ogrody były pełne cytryn, granatów i pomarańcz[1]. Wino, wnioskując z gatunków, które dziś Żydzi wytłaczają w Sofet, było znakomite a pito go wiele[2]. To życie pełne zadowolenia, którego potrzeby można było tak łatwo zaspokoić, nie zrodziło grubego materyalizmu naszego chłopa, ani brutalnej rubaszności żyznej Normandii, lub ociężałej wesołości Flamandczyka. Życie uduchowniło się tutaj, zapełniło eterycznemi marzeniami, zostało owiane poetycznym mistycyzmem, zbliżając ziemię z niebem. Niechaj surowy Jan Chrzciciel pędzi żywot w pustynnej Judei, niech tam wzywa do pokuty, niechaj wciąż gromi, otoczony szarańczą i szakalami! Dlaczegóż mieliby towarzysze Oblubieńca zachowywać posty, póki ów Oblubieniec był pośród nich? Niechaj radość będzie udziałem królestwa bożego. Nie jest że ona siostrzycą prostoty serca i dobrej a nakłonnej woli?
Zaranie Chrześciaństwa — to najpiękniejsza idylla.
- ↑ Możemy sądzić o tem z dzisiejszych ogródków dokoła Nazaretu. Patrz: Antonin Męczennik (cyt. wyż.). Wielkie majątki w południowych okolicach Tyru (ziemi dawnego pokolenia Aser) przedstawiają dla oka jeszcze przyjemniejszy widok. Na każdym kroku spotyka się ślady starożytnego rolnictwa palestyńskiego, narzędzia ciosane z kamienia, stępy, cebra, tłocznie i t. p.
- ↑ Mat. IX, 17: »Ani leją wina młodego w stare statki; bo inaczej pukają się statki, a wino wycieka, i statki się psują; ale młode wino leją w nowe statki, i oboje bywają zachowane«. XI, 19: »Przyszedł Syn człowieczy jedząc i pijąc, a mówią: Oto człowiek obżerca pijanica wina, przyjaciel celników i grzeszników: i usprawiedliwiona jest mądrość od synów swoich«. Marek II, 22: »I żaden nie leje wina młodego...« Łukasz V, 37 (to samo); VII. 34: »Przyszedł Syn człowieczy jedząc i pijąc...« Jan II, 3 i nast. »A gdy nie stało wina (w Kanie Galilejskiej), rzekła matka Jezusowa do niego: wina nie mają... Każdy dawa pierwej wino dobre, a gdy sobie podpiją, tedy podlejsze«.
