Strona:Erich Meinert - Głupota mody.djvu/14

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

Która z was, moje panie, rości pretensye do rozsądku, ta niechaj raczy w swéj gotowalni powtórzyć tę próbę, a pozyskany kontur własnéj stopy niechaj służy za model... dla jéj szewca.
Szewcy stali się już o tyle wyrozumiali, że szyją prawidłowe, hygieniczne obuwie, lecz, jak dotychczas, tylko na obstalunek.
Pierwszym warunkiem dobrego obuwia jest, aby każdy but był uszyty podług właściwego kopyta — prawy podług prawego, lewy podług lewego, tak jak obuwie męzkie. Koniec obuwia nie powinien zatém znajdować się w samym środku, lecz ma być skierowanym w stronę wielkiego palca.
Szkodliwe działanie zbyt wązkiego obuwia większém jest w saméj rzeczy, niż powszechnie sądzimy. Ból, odczuwany w stopach przy każdym kroku, zniechęca do spacerów, a brak ruchu na świeżém powietrzu szkodliwie oddziaływa na zdrowie. Niezawsze jednak wązkie obuwie sprawia dolegliwości; ostatecznie do wszystkiego przyzwyczaić się można. Wówczas jednak rozwija się inne cierpienie, tak powszechne u wązko obuwających się: zimne nogi. Żyły skórne stopy, uciśnięte przez skórę wązkiego bucika, nie napełniają się krwią, a po dłuższym czasie tak się kurczą, że nawet w nocy krew ich nie wypełnia i nogi nie rozgrzewają się.
A następstwem zimnych nóg, jak wam z własnego doświadczenia wiadomo, bywa: ból głowy, ból zębów, nerwowość, późne zasypianie, zły humor, cierpienia kobiece i t. p.