Strona:Erazm Majewski - Doktór Muchołapski.djvu/196

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

Choć wiesz dobrze, że nigdy nie miałem skłonności do tych dziwnych ruchów, jakie wy nazywacie tańcem i uważałem je za zabytek barbarzyństwa, przyznam ci się pod sekretem, że mi zagrała w sercu jakaś muzyka i żem wykonał coś bardzo podobnego do galopady. Całe szczęście, że świadkami mego zapomnienia się były jedynie dwa lenie (Bibio), gruchające w słodkiem i długiem samnasam na listku pobliskiej wierzby karłowatej, która, jak ziółko drobne przytuliła się do szmaragdowej kępki mchu.


Torebki owocowe różnych gatunków mchów.
 1) Szurpek (Orthotrichum pulvinatum; 2 i 3) Szamotłoch (Bartramia marchica) świeży i dojrzały; 4) Skrętek (Funaria hygrometrica). Pierwsze dwie torebki są niedojrzałe, wieczka zamykają jeszcze szczelnie wnętrze. Drugie dwie dojrzałe, wieczek brak i widać otwór, ubrany rzęśnią (peristomium), u Szamotłochu jeszcze zaciśniętą — u Skrętka wyraźną i rozchyloną.

Zabrałem się z energią do pracy, a gdy zmierzchało, ujrzałem się panem ogromnego stosu. Wprawdzie nie miałem narąbanych polan świerkowych, ale czego tam zato nie było!