Strona:Emilio Salgari - Dramat na Oceanie Spokojnym.djvu/39

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

— rzecz nie do wiary! — są gościnni i łagodni, gdy natomiast ich sąsiedzi wszyscy bez wyjątku są ludożercami. Dalej leży grupa Danks, składająca się z czterech wysp dość wysoko wzniesionych i ludnych; Mitria, tak nazwana dlatego, że zdaleka istotnie przypomina mitrę biskupią; grupa Duff złożona z jedenastu wysepek; Chennedy, zamieszkana przez dzikusów najgorszego typu; wyspa Tinakoro, stanowiąca stożek wulkaniczny obwodu dwumilowego, uwieńczony płomienistym kraterem; wreszcie grupa Mendana, składająca się z kilku wysepek niskich i lesistych, oraz parę pomniejszych, znanych jeno z nazwiska, lecz nie mających większego znaczenia ze względu na mały obszar.
Wszystkie te wyspy zamieszkują Polinezyjczycy, o wyglądzie bynajmniej nie odrażającym, proporcjonalnej budowie ciała, ciemnym kolorze skóry, który czasami u wyspiarzy przechodzi w odcień oliwkowy, podobnie jak u Malajów, Mają jednakże wargi grube i odstające, jak Afrykańczycy, nos przypłaszczony i włosy kędzierzawe, dzięki czemu domyślamy się, że pochodzą z niedalekiej Papuazji.
Naogół zażywają jak najgorszej sławy i nie oszczędzają drużyn marynarskich, które miały nieszczęście rozbić się u ich brzegów.
Kapitan Hill, który — jak wspomnieliśmy — wiedział dobrze o tem wszystkiem, nie omieszkał oddalić się od zapowiedzianej wyspy. Wedle jego obliczeń musiała to być jedna z grup Menda-