Strona:Eliza Orzeszkowa w literaturze i w ruchu kobiecym.djvu/04

może, na mnogość tonów duszy jednostkowej nastrojonych.
 Czterdziestolecie pracy pisarskiej, w warunkach konieczności tłumienia przemocą tego jęku duszy, który „bólem jak morze“ drgał w piersi pisarza, pragnącego mówić i za tych z braci swojej, którym dar słowa nie dostał się w udziale, to przecież czterdziestolecie takiej martyrologii, dla jakiej świat człowieczy nie znalazł dotąd dostatecznego uczczenia wyrazu.
 List drogiej sercom polskim Jubilatki, nie znane dotąd ogółowi jej pismo, którem, za jej serdecznem zezwoleniem, dzielimy się tu z czytelnikiem naszym, własnemi jej słowy przedstawi nam przed oczy obraz tych warunków, jakie towarzyszyły Elizie Orzeszkowej od kolebki jej twórczego dzieła na niwie pisarskiej, składając się na zasadniczy ton służby ideowej apostolskiego żywota tej genialnej pisarki.
 Pośród skarbnicy twórczego dorobku Elizy Orzeszkowej jest perła wysokiej ceny, na którą w tym jej roku jubileuszowym mianowicie, w chwili brzemiennej w następstwa dziejowe, pragnęlibyśmy zwrócić tu baczną trwale szerokiego ogółu naszego. Perłą tą, są ogromne, a niedocenione dotąd dostatecznie zasługi naszej Jubilatki w dziedzinie wpływów jej na ruch kobiecy. Dusza kobiety, a zwłaszcza dusza kobiety-Polki, to przedmiot wielkich umiłowań i serdecznej troski tej myślicielki.