Strona:Edward John Hardy - Świat kobiety.djvu/100

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została skorygowana.

być pewnym, że nie zmarnujesz jéj życia, gdy raz będzie twoją. Rozbierz się; niech zobaczę, w jakim stanie jest twoja wątroba.”
Nie należy zbytecznéj wagi przywiązywać do zawodu męża, bo człowiek zdolny i energiczny odznaczy się w każdym. Miłość zresztą na to nie zważa, jak tego dowodzi uczyniona niegdyś odpowiedź przez naiwną oblubienicę. Roger Kemble, ojciec pani Siddons, zakazywał zawsze swéj córce iść za aktora. Pomimo to poślubiła ona potajemnie jednego z artystów, należących do ojcowskiéj trupy. Gdy Roger Kemble dowiedział się o tém, wpadł w wściekłość. „Czyż nie zakazałem ci iść za aktora?!” — wołał gniewnie. Młoda kobieta, spuszczając oczy, odparła, iż zakazu tego nie przekroczyła. „Jakto, czyżeś nie została żoną najgorszego pracownika z mojéj trupy?” „Właśnie dlatego — odrzekła — nikt go aktorem nazwać nie może.”
Miłoście i wstręty młodéj kobiety mogą wydawać się jéj przyjaciołom nierozsądnemi, przekonać ją przecież o tém nie podobna. „Mam tylko niewieście argumenta.” „Podoba mi się, bo mi się podoba.” I cóż na to odpowiedziéć?
Na dowód z autobiografii Henryka Stilling’a podaję następujący dyalog:
— Czy zauważyłaś, Doris, iż twój przyszły małżonek ma krzywe nogi?
— Tak, ojcze, dostrzegłam to; ale gdy do mnie mówi tak mile i rozumnie, nie uważam na jego nogi.
— Dobrze, ale młode kobiety zwykle patrzą na powierzchowność mężczyzn.