Przejdź do zawartości

Strona:Edward Hanslick - O pięknie w muzyce.djvu/12

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.
I.

Estetyka a uczucie.

Dotychczasowy sposób traktowania estetyki muzycznej głównie tem błądził, iż zamiast badać, co w muzyce stanowi istotę piękna, zajmował się prawie wyłącznie stosunkiem jej do uczuć. Początek dały temu dawne systemy estetyczne, które wszelakie piękno oceniały miarą uczuć wywoływanych.
W zastosowaniu do muzyki, estetyka tego rodzaju przybrała pewien charakterystyczny sentymentalizm, dla wielu może nawet bardzo sympatyczny, lecz najzupełniej nieprzydatny do naukowego wyjaśnienia czegokolwiek. Umysł bowiem zajęty badaniem muzyki, pragnął-