Strona:Edmund Jezierski - Katarzyna I.djvu/87

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

Tchórzliwy w czasie tortur kawaler de Mons, potrafił możnie zginąć na szafocie. Panowanie Piotra, obfitujące w pełne wszelakiego rodzaju okrucieństw egzekucje, nauczyło ludzi umierać.
Przed złożeniem głowy na pniu, prosił kata, ażeby wyjął z kieszeni jego portret w ramce, ozdobionej brylantami, ażeby ramkę zatrzymał sobie, a portret zniszczył.
Spadła piękna głowa kawalera de Monsa pod toporem kata. Siostra jego, generałowa Bałk ukarana została 11 uderzeniami knuta, po których, gdy pozostała żywą, co dowodziło niezwykłej siły jej organizmu, zesłaną została na całe życie na Syberję.
Po śmierci jednak Piotra wróciła do Petersburga i do łask Katarzyny.
Na słupach, otaczających miejsce egzekucji, zostały przybite obwieszczenia z wyliczeniem wszystkich osób, które miały do czynienia z Monsem i jego siostrą. Byli tam przedstawiciele całej hierarchji urzędów, z wielkim kanclerzem Gołowkinem na czele. Figurował tam i kniaź Mienszykow, książę Holsztyński i nawet stara caryca Praskowja Fiedorówna.


∗                ∗

A co robiła w tym czasie Katarzyna?..
W pierwszej chwili oszołomiona tym ciosem straszliwym, stanęła bezradnie wobec faktu dokonanego. Noc jednak przyniosła jej uspoko-