w znacznym stopniu, i wszyscy spodziewali się rychłego końca. To właśnie postanowił wykorzystać sprytny kawaler de Mons, ażeby w razie śmierci Piotra, po wstąpieniu na tron Katarzyny, zająć przy jej boku miejsce jeżeli już nie męża, to chociażby faworyta, trzęsącego całem państwem.
Gorliwą pomocnicę w tych zamierzeniach zdobył w siostrze swojej, która pośredniczyła między nim a Katarzyną, urządzała i ułatwiała jej schadzki. Do spisku tego wciągnięto drugą damę dworu Katarzyny, wielce zaufaną, Juszkową, księżnę Annę kurlandzką i kilka innych dam, których względy de Mons zdobyć sobie potrafił.
Stworzono całą sieć intryg, tajemnych wpływów i ciemnych podstępów, w które oplątany Piotr nie wiedział o niczem, podczas gdy ten związek Katarzyny z Monsem był tajemnicą całego dworu. Dowodem tego były listy najwyższych nawet dostojników Państwa, pisywane do kamer- hera Monsa, a pełne uniżoności, przypodchlebne, zabiegające zawczasu o względy przyszłego faworyta.
Utworzyła się silna partja, czekająca tylko z wystąpieniem swojem na spodziewaną wkrótce śmierć Piotra.
Naraz jednak wybuchła burza, padł grom, który zburzył wszystkie ambitne zamierzenia i zachwiał poważnie sytuację Katarzyny.
Strona:Edmund Jezierski - Katarzyna I.djvu/83
Ta strona została przepisana.
