Strona:Edmund Jezierski - Katarzyna I.djvu/25

 Marta też, która w tym czasie przybrała rosyjskie już imię Katarzyny Wasiljewny, odesłaną została do Moskwy, do domu Mienszykowa. gdz’e zamieszkiwała wśród haremu tegoż.
 Lecz zarówno car, jak i Mienszykow nie zapomnieli jej i w czasie krótkotrwałych, przelotnych bytności w Moskwie, odwiedzali ją często, i obydwaj na zmianę cieszyli się jej względami i pieszczotami.
 Urodziła też po określonym czasie carowi syna, który na cześć rodzica swego otrzymał imię Piotra, a fakt ten wielką radością przejął serce cara. W rok potem przybył drugi syn, Paweł.
 Dzieci te nie były obojętne carowi, który mógł się poszczycić niezliczoną ilością potomstwa z wielką liczbą swych kochanek. To też, pomimo że był wielce zajęty sprawami, związanemi zarówno z wojną szwedzką, jak i z budową Petersburga, nie zapominał nigdy o nich, a przez nie i o ich matce.
 Wykorzystywała tą jego słabość Katarzyna, i w listach, które za jej dyktandem pisano, gdyż z trudem wielkim, po wielu wysiłkach, zaledwie sztukę podpisywania się zdobyć zdołała, zawsze kładła na to nacisk, nazywając się „Katarzyna sama trzecia“.
 Budowana z woli Piotra na brzegach Newy nowa stolica rosła jak na drożdżach, a gdy sta-