Strona:Edmund Jezierski - Katarzyna I.djvu/113

mitego rodu Tatiszczewych, która została kochanką cara Piotra nie mając jeszcze lat piętnastu. W szesnastym roku życia wydał ją za mąż za Czernyszewa, i zapłaciwszy temuż większą sumę pieniędzy odstępnego, zatrzymał ją przy sobie.
 Ze związku tego miały się urodzić cztery córki i trzech synów, lecz sława markietanki, którą pozyskała, ojcostwo Piotra w znacznym stopniu podaje w wątpliwość. Natomiast zdaje się nie ulegać wątpliwości, że to ona obdarzyła Piotra chorobą, rujnującą stopniowo jego organizm, przyczyniając się do przedwczesnej śmierci jego. Zdaje się to potwierdzać znamienny rozkaz Piotra: „wysiec Eudoksję“, — posłany przez tegoż mężowi natychmiast po ukazaniu się pierwszych objawów straszliwej choroby.
 Daleko bardziej romantycznemi były dzieje innej frejliny Katarzyny, Marji Rumiancewoj. Pochodziła ona ze znakomitego rodu hrabiów Matwiejewych, bardzo bogatego i znakomitego rodu bojarskiego carstwa. W dziewiętnastym roku życia była ona już kochanką Piotra, który, obawiając się o jej bardzo kruchą cnotę, postanowił wydać ją za mąż za jednego ze swoich najbliższych, któryby zgodził się być parawanem miłostek cara. Wybór jego padł na Aleksandra Rumiancewa, tego co położył wielkie, a niezbyt zaszczytne zasługi przy porwaniu carewicza Aleksieja.