Strona:Edgar Wallace - Pod biczem zgrozy.djvu/107

stali. Trzy, rozmaite zamki chroniły wnętrze, a oprócz nich był także jeszcze zamek szyfrowy.
 — To potężna kasa! — powiedział Gilbert.
 — Nieprawdaż? — odparł kupiec tonem obojętnym.
 — Ileż może kosztować taka rzecz?
 — Już sprzedana! — oświadczył oschle właściciel magazynu.
 — Sprzedana? Chciałbym zobaczyć wnętrze! — rzekł Gilbert.
 Kupiec musnął z uśmiechem swe podkręcone w górę wąsy.
 — Przykro mi bardzo, — powiedział — że nie mogę spełnić życzenia pańskiego, a to z tego, prostego powodu, ponieważ nabywca, po ukończeniu sprawy kupna zabrał ze sobą klucze.
 — Wielka szkoda! — zauważył Gilbert. — Jest to jedna z najbardziej interesujących kas, jakie widziałem kiedykolwiek.
 — Nic tak znowu szczególnego! — rzekł kupiec i jął w zadumie pukać zgiętym palcem po bokach kasy. — To zresztą wcale droga zabawka.