Strona:Dzieło wielkiego miłosierdzia.djvu/11

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.
„Wszystko na Większą Chwałę Bożą
i cześć Przenajświętszej Panny Maryi."
Początek Zawiązku
ZGROMADZENIA KAPŁANÓW.
(Z własnoręcznego rękopisu).

W roku 93[1] dnia 2 Sierpnia, po wysłuchaniu Mszy Świętej i przyjęciu Komunii Świętej[2], nagle zostałam oderwana od zmysłów i stawiona przed Majestatem Bożym. — Niepojęta światłość ogarnęła moją duszę i miałam wtedy ukazane: ogólne zepsucie świata i ostateczne czasy — potem rozwolnienie obyczajów w duchowieństwie i grzechy, jakich się dopuszczają Kapłani. — Widziałam Sprawiedli­wość Boską wymierzoną na ukaranie świata i Miłosierdzie dające ginącemu światu, jako ostatni ratunek, Cześć Przenajświętszego Sakramentu i Pomoc Maryi. — Po chwili milczenia przemówił Pan: „Środkiem szerzenia tej Czci, chcę aby powstało Zgromadzenie Kapłanów pod nazwą Maryawitów; hasło Ich: „Wszystko na większą Chwałę Bożą i cześć Przenajświętszej Panny Maryi." Zostawać będą pod Opieką Matki Boskiej Nieustającej Pomocy, bo jako są nieustanne wysiłki przeciwko Bogu i Kościołowi, tak jest potrzebna Nieustająca Pomoc Maryi." Będąc tak postawiona w wielkiem zdumieniu, zaczęłam się radować, ale znowu prze-

  1. W r. 1893, w święto Matki Boskiej Anielskiej, zwane „Porcyunkulą".
  2. W mieście Płocku, w kościele Rz. Katol. Seminaryum duchownego, przed Ołtarzem Matki Boskiej Anielskiej. (P. R.)