Strona:Dzieła Williama Shakspeare II tłum. Hołowiński.djvu/77

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.
67
AKT TRZECI.
SCENA PIĄTA.
(Czahary. — Grzmot.)
Wchodzi HEKATA spotykając trzy CZAROWNICE.
PIERWSZA CZAROWNICA.

Czegoż to Hekaty zagniewana twarz?

HEKATA.

Czyście przyczyny nie dały?
Widmy złe, jakżeście śmiały
Związki z Makbetem mieć skrycie
W czarach o śmierć i zabicie;
Ja waszych czarów Bogini,
Źródło złego, co się czyni,
Nie wpłynęłam na tę sprawę
By nieść naszéj sztuce sławę?
A co gorsza, ze wasz czyn
Miał w posłudze krnąbrny syn,
Zły, kapryśny, co, jak wielu,
Kocha was dla swego celu.
Poprawcie się z téj niecnoty:
Iść do Acherona groty,[1]

  1. Shakspeare uznał za rzecz godziwą nadać imię Acheron jakiejś skale, w której, wedle mniemania gminu, miały Czarownice związek z piekielnym światem. Acheron była rzeka w Grecyi, dla swych wyziewów brzydkich i słonej wody uważana za piekielną rzekę i nad jej brzegiem mieszczono piekło. Wirgiliusz daje także nazwanie Acheron swojemu jezioru na dolinie Amzanetus we Włoszech. Steevens.