Strona:Dzieła Williama Shakspeare II tłum. Hołowiński.djvu/56

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.
46
MAKBET.
ROSSE.

Wbrew to przyrodzeniu:
Marnotrawcza duma siebie zrabowała
Z życiodawczych sił! — A więc najpodobniej
Teraz będzie Makbet posiadaczem tronu.[1]

MAKDUFF.

Mianowany już, udał się do Skonu
Dla koronowania.

ROSSE.

Gdzież Dunkana zwłoki?

MAKDUFF.

W groby Kolmes-kill sprowadzone już[2]
To skład jego przodków, to ich kości stróż.

ROSSE.

Udasz się do Skonu?

MAKDUFF.

Nie, do Fifu, krewny.

ROSSE.

Ja do Skonu jadę.

MAKDUFF.

Obyś wszystko dobre widział tam; — bądź zdrowy! —
By strój dawny nie był lepszy niźli nowy!

  1. Makbet ze swego urodzenia był najbliższy tronu po synach Dunkana. Król Malkolm poprzednik Dunkana miał dwie córki, ze starszej urodził się Dunkan, a z młodszej Makbet.
  2. Colmes-kill jest to sławna łona, jedna z wysp zachodnich. Holinshed było to miejsce sławne grobami królów szkockich: teraz nazywa się Icolmkill. Kill w języku Ersów oznacza cmętarz.