Strona:Dzieła M. T. Cycerona tłum. Rykaczewski t. 2 Mowy.djvu/372

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Wystąpił problem z korektą tej strony.

którzy, kiedy mu wojnę na morzu prowadzić zlecono, po calem morzu rozproszeni uwijali się, wszyscy pokonani zostali; potem, że Syrya[1] jest naszą, Cylicya zajęta, Cypr przez króla Ptolemeusza[2] na wodzy trzymany, ruszyć się nie śmie; że prócz tego Kreta walecznością Kw. Metella stała się naszli; że rozbójnicy morscy nie maję zkąd wypłynąć, ani dokąd powrócić; że wszystkie zatoki, przylądki, pobrzeża, wyspy, miasta nadmorskie w obrębach państwa naszego są zawarte.

Chociażby za pretury Flakka żadnego rozbójnika na morzu nie było, nie należałoby jednak ganić jego ostrożności. Sądziłbym nawet że dla tego ich nie było, że miał flotę. Ale jeżeli świadectwem Rzymskich rycerzy, L. Oppiusza, L. Agriusza, K. Cestiusza, i tego czcigodnego męża, Kn. Domicyusza[3], który był wtedy legatem w Azyi, dowiodę że w owym czasie kiedy, jak utrzymujesz, nie potrzeba było mieć floty, wiele osób rozbójnicy morscy nałapali, czy mimo to jednak ganić będziesz przezorność Flakka, że nakazał nabór wioślarzy? Coż dopiero jeżeli nawet zabity został od rozbójników morskich sławny człowiek z Adramyttium[4], o którego imieniu prawie wszyscy słyszeliśmy, kułacznik Atynas, zwycięzca na igrzyskach Olimpijskich! co jest u Greków (ponieważ o ich poważnym charakterze mówimy) większa i chlubniejsza, niżeli w Rzymie tryumf odprawić. «Ale żadnegoś nie pojmał.» Iluż to znamienitych mężów miało dowództwo nad brzegami morskiemi, którzy, chociaż żadnego rozbójnika nie pojmali, bezpieczeństwo jednak na morzu utrzymali? Pojmanie zależy od przypadku, od miejsca, od okoliczności, od okazyi: łatwo bronić się przy ostrożności ludziom

  1. Pompejusz odjął Syryą Tygranesowi, królowi Armenii, urządził ją w prowincją, tylko Komagenę Antiochowi, ostatniemu potomkowi Seleuka Nikatora, zostawił, która dopiero ośmnastego roku po Chrystusie do państwa Rzymskiego przyłączona została. Obacz notę 27 do drugiej mowy przeciw Werresowi, IV.
  2. Ptolemeusz, syn z nieprawego loża Ptolemeusza Latura, brat Auleta, który, gdy mu w rok potem za konsulatu Gabiniusza i Pizona na wniosek Klodiusza Cypr zabrano, sam sobie życie odjął.
  3. Kn. Domicyusz przezwiskiem Calvinus był może sędzią. Został konsulem wraz z Messalą roku 53.
  4. Adramyttium, miasto w Myzyi, niedaleko rzeki Kaiku. Strabo, XIII. Dziś zowie się także Adramitti.