Ta strona została uwierzytelniona.
PRZYGRAWKA
DO NOWEJ POEZJI.
Przyjacielowi swemu, Adamowi Mickie-
wiczowi, składa w upominku. J. B. Z.
wiczowi, składa w upominku. J. B. Z.
I.
I mnie matka-Ukraina,
I mnie matka swego syna,
Upowiła w pieśń u łona;
Czarodziejka — na rozświcie
Napowietrzne, ptasie życie,
Przeczuwała na plemiona,
I wołała rozczulona:
«Piastuj dziecię me Rusałko!...
«Mlékiem dum — i mleczem kwiecia,
«Pój do lotu mdłe to ciałko!
«Pięknej sławy mej stulecia,
«Podaj do snu na obrazki!
«Barwą złotą i błękitną,
«Tęczą w okrąg niech rozkwitną,
«Wszystkie mego ludu kazki!»
Błogo było mi — o! błogo;
Nigdy — nigdzie — i nikogo —
Nie pieściła czulsza matka...
Owe nie wiem chwilki — latka,
Uwikłana w cud zagadka,
Leży w duszy pod pieczęcią;
Wciąż tam wracam się pamięcią,
Wciąż zmysłami gonię pięcią,
Rozpierzchnioną w sen daleki..
