Strona:Domowa nauka oprawiania książek z rysunkami.djvu/47

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

naprzykład na laseczce cynkowej, która szóstka, a która dziewiątka, (choć wprawne oko i tu da sobie radę). Gdyś już ustawił potrzebną ilość liter w maszynce, przykręć je śrubką, ale nie ściskaj zaraz, tylko urównaj starannie, bo jak będą tutaj, tak się odbiją i na książce; dopiero po urównaniu zakręć śrubkę dobrze, lecz umiarkowanie, nie zamocno.
Przy tej czynności zawsze pamiętaj o tem, że wiersz tytułu powinien zająć bezwarunkowo całą szerokość grzbietu, dla tego też trzeba umieć stosownie dobierać litery. Otóż, gdy książka jest cienka, a tytuł niedługi, dobieraj litery jak najdrobniejsze; do książki cienkiej z tytułem krótkim potrzeba liter nieco większych; gdy zaś książka gruba, a tytuł krótki, szukaj liter jak największych.

11. Szufelka do ustawiania czcionek przed włożeniem ich do maszynki.

Pamiętaj również, że nie zawsze trzeba złocić tyle wierszy, ile ich jest wydrukowanych w tytule książki, — niektóre wiersze trzeba opuścić. Jeśli naprzykład oprawisz książkę pod nagłówkiem: „Pszczelnictwo, zbiór wiadomości o życiu i przyrodzie pszczół“ i t. d., to dosyć jest na grzbiecie jej odbić tylko: „Pszczelnictwo.“ A można jeszcze ponad tem odzłocić drobnemi czcionkami: „K. Lewicki“, ale to jest nie konieczne. Jeśli zaś książka ma tytuł: „Nauki ułatwia-