Ta strona została uwierzytelniona.
PIESŃ I.
1
W życia wędrówce, na połowie czasu[1]Obrawszy błędne manowców koleje,
Pośród ciemnego znalazłem się lasu.[2]
4
O, jakże ciężko wysłowić tę knieję,Te puszcz pustynnych[3] zaciernione dzicze!
Kiedy przypomnę, dusza mi truchleje.
7
Gorzko, śmierć chyba większe zna gorycze;Lecz dla korzyści dobytych z przeprawy,
Opowiem boru rzeczy tajemnicze[4].
10
Nie wiem[5], jak w one zaszedłem dzierżawy,Bo mną owładła senność[6] jakaś duża
W chwili, gdy drogi zaniechałem prawej.
13
Gdym jednak przybył do góry[7] podnóża,Którą zaparty owy wądół kona,
Skąd się, jak rzekłem, taki strach wynurza,
16
Podniósłszy głowę, widzę, że ramionaGóry już swemi promieniami stroi[8]
Gwiazda wodząca tuziemskie plemiona.
19
Więc się z widoku tego uspokoiPrzestrach w jeziorze serca rozkiełzany
Przez noc bolesnej bezotuchy mojej.
- ↑ na połowie czasu, tj. w 35-tym roku życia. W. Convito, trak. IV, roz. 25 Dante oznacza średni wiek ludzki liczbą lat 70. Akcja poematu rozpoczyna się w nocy poprzedzającej Wielki Piątek, tj. w nocy z 24 na 25 marca, według innych komentatorów w nocy z 7 na 8 kwietnia. Jest to pierwszy dzień nowego stulecia, licząc ab Incarnatione (od Wcielenia) jak liczyli wówczas Florentczycy i sam Dante. Z wiersza niniejszego biografowie oznaczają rok urodzenia Dantego na 1265 r.
- ↑ Ciemny las (Selva oscura) w wykładzie moralnym i teologicznym oznacza duszę obłąkaną w grzechu, pozbawioną światła Łaski; w wykładzie politycznym zaś oznacza nędzę i zamęt ówczesnych Włoch.
- ↑ puszcz pustynnych, w oryg. selva selvaggia.
- ↑ rzeczy tajemnicze. Przyjmujemy tekst vulgaty: alte cose. Inni czytają altre cose.
- ↑ Nie wiem. W wykładzie moralnym: poeta nie zdaje sobie sprawy, jakim sposobem został uwikłany w błędach swego wieku; w wykładzie polit.: przez jaką fatalność wmieszał się w zatargi stronnictwa Białych i Czarnych.
- ↑ senność, brak panowania nad grzechem.
- ↑ góra oznacza życie szczęsne, oddane cnocie.
- ↑ Słońce wschodzące u szczytu góry w wykładzie moralnym oznacza jasność pociechy i pokoju, które czekają duszę cnotliwą; w wykładzie polit. oznacza szczęśliwość jakiej Dante spodziewa się dla Włoch po upragnionem zwycięstwie i ustaleniu cesarstwa.
