Gdy Polikseny widziała zabicie,
A na wybrzeżu Polydora lube
Obłęd przystąpił tak zapamiętały,
Że się jej z gardła psie ozwało wycie.
Nie były takie dzikie i zajadłe,
Zwierzęty władnąc, czy ludzkiemi ciały,
Co gryząc, skalnym goniły wyrębem,
Niby dwa wieprze z karmnika wypadłe.
Karku Capocchia i przyciął go srodze,
Zdusił i taszczył, aż grunt zamiótł kłębem.
Rzekł: »Upiór, który na nim pysk posoczy
Jest Gianni Schicchi[4]: patrz, jak druha głodze«.
Powiadam; »jeślim odpowiedzi godny,
Kto jest cień drugi, mów mi, nim uskoczy«.
Która mieć chciała w ojcu miłośnika
W miłości z prawem i cnotą niezgodnej.
Że sobie cudzej kształt postaci nada,
Właśnie jak tamten, który już umyka.
W Buosa Donati postać się przemieni
I po swej woli testament układa«.
- ↑ Hekuba, żona króla Pryjama, po upadku Troi uprowadzona została w niewolę wraz z córką Polykseną; ujrzawszy jak zabijano ją na grobie Achillesa i następnie znalazłszy na wybrzeżu zwłoki syna Polidora, którego był zabił Polinestor, zamiast jęku wydała z siebie psie wycie. Latravit conata loqui, powiada Owidjusz w Metamorfozach. XII, 570.
- ↑ Karą tych, co fałszowali własną istotę, jest szaleństwo, tj. przemiana osobowości. Do porównania poeta używa dwu przykładów klasycznych.
- ↑ Aretyńczyk, tj. Griffolino.
- ↑ Gianni Schicchi de’ Cavalcanti był biegły w udawaniu osób. Kiedy umarł bogaty Buoso Donati, Szymon Donati, jego daleki krewny namówił Schicchiego, iż zająwszy w łóżku miejsce zmarłego podyktował jakoby ostatnią wolę, w której Szymona mianował spadkobiercą, za co otrzymał najpiękniejszą klacz ze stada, imieniem madonna Tonina. Dla poczucia nowożytnego jest to temat raczej komiczny, użyty w Légataire universel Regnarda.
- ↑ Mirrha, córka Kinirosa, króla Cypru, zapaławszy ku ojcu miłością kazirodną, oszukała go, przybrawszy na siebie obcą postać.
