Chłodnik klasztorny. Jest to napój majowy z różnych ziół.
Bierze się 10 gr. świeżych listków kurdywanu (Glechoma hederacea[1]), tyleż listków czarnych porzeczek, 15 gramów listków i kwiecia marzanki, i 20 gramów listków poziomek (leśnych); to wszystko składa się w porcelanowym półmisku i zalewa około 3 litrami winnego moszczu na pół godziny; listki trzeba raz poraz zamaczać w moszczu.
Po przecedzeniu otrzymuje się napój bardzo smakowity i orzeźwiający.
Chłodnik poziomkowy. Pora na sporządzenie tego chłodnika w czerwcu i w lipcu.
Najlepszy osięga się ze świeżych poziomek leśnych, dalej z truskawek mniejszych i trusk. ananasowych.
Poziomki powinny być zupełnie dojrzałe, rozpływające się na języku! Takie poziomki posypuje się zupełnie miałkim cukrem i polewa moszczem.
Truskawki można rozmiażdżyć i ocukrzone wsypać do chłodnika. Poziomki można poprzednio przecedzić przez siteczko; ale można się obyć i bez przecedzania.
Na litr poziomek potrzeba 3 litry winnego moszczu, z tych 2 musującego. Do rozcieńczenia napoju wystarczy 1 butelka selterskiej wody.
Chłodnik ananasowy. Pora jego w sierpniu i wrześniu. Zdaniem smakoszów chłodnik ananasowy tylko sporządzony ze świeżych owoców jest dobry do picia. Ananas jest słusznie nazywany królem owoców, gdyż łączy w sobie przedziwną woń i smak poziomki, zapach brzoskwini, słodycz winnej jagody i soczystość gruszki. Nadto posiada składnik swoisty t. zw. „bromelinę“, z właściwościami soków trawieńcowych.
Ananas trzeba pokrajać bardzo drobno, i na dłuższy czas poukładać plasterki w cukrze, ażeby mógł wyssać wszystkie owe przymioty owocu.
- ↑ Patrz: „Zielnik lekarski“.
