suo formic. Mall. mal. p. 2. Jeśliby zaś to wszystko nic pomogło, sądzić trzeba, że ta osoba cierpi to zamiast pokusy (chyba pokuty? Wyd.). Wolni zaś bywają od tych duchów książęta, biskupi, inkwizytorowie, kapłani, mający moc nad szatanem i nad czarodziejami, i na władzy zostający, mają dwuch aniołów względem siebie i względem władzy nard podległemi.
Meleficium albo czary są, jak species pod czarnoksięstwem, nie ku czemu innemu ordynowane, tylko ku szkodzeniu ludziom. Co się najlepiej podoba czadu ludzkiemu adwersarzowi. A choćby mógł sam czart wszystkie dziwy wyrabiać z dopustu Bożego na świecie na złość ludziom, jednak kooperacji zażywa do tego czarowników, raz dla większego Majestatu Boskiego kontemptu, iż rozumnego stworzenia od aniołów coś umniejszonego uzurpuje spółki; druga, że sam świętych rzeczy nie może zażyć, tak jak czarownik; trzecia iż człek z człekiem in societate żyjąc, nic od niego nie spodziewa się i nie ma suspicii złej o nim, czegoby czart sam przez się nic dokazał. Stąd napisał Sinesius: Calamitates mortalium convivia sunt malorum Daemonium, to jest ludzkie nieszczęść sztylety są czartów bankiety.
Że czary są na świecie takowe, bez wąpienia Pismo Ś. oczywiście dowodzi, jurystowie, historycy; któremu to pismu nie wierzyć, jest być ateistą bezbożnym, albo heretykiem: które to wspomina Meleficium, to jest czarownika, dwanaście razy.
Te Meleficium, alias czary, jedne są przez sen, alias usypiające człeka dla okradzenia go, dla czucia, dla porwania niemowlątka, albo uduszenia go, albo nieczystego sprofanowania. Inne są czary miłosne przez Philtra alias zadanie na miłość lubsze dla wzbudzenia w kimś miłosnej pasji, dając co w potrawie, tu na Rusi najwięcej w pirogach, w kaszy mlicznej, w napoju, albo mieszając proszki pewne, ziela, metalla, pierze, szerść pewnych zwierząt. Co nic może naturalnie ciągnąć człeka do amorów, ale może poalterować humory, pomieszać imaginacją,
- ↑ Supraśl 1792.
