Strona:Chimera 1907 z. 28-30.djvu/92

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.
80CHIMERA

Kto oszukał? dała się... — tłómaczy głowa. — Wciąż to samo, jedno w kółko — omamienie.
Pierś nagle uderza w płomienny płacz —
Niebo i ziemia słuchają zimne, cierpliwe.


Marya Komornicka.