Strona:Bracia Grimm - Kopciuszek.djvu/18

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.
— 16 —

nią ku zdziwieniu macochy. A gdy jeszcze sierotka wyjęła schowany drugi pantofelek i zrzuciła okrywające ją łachmany, ukazując srebrzystą suknię, której zdjąć nie miała czasu i odnieść — zrozumiano, że ona to była tą cudną panną i zawieziono ku złości sióstr i macochy, do królewicza.
Pobrali się i byli bardzo szczęśliwi
A Kopciuszek, zapominając o znęcaniu się nad nią i krzywdach doznawanych od sióstr i macochy, uprosił króla, aby je wzięto do pałacu królewskiego i otoczono dostatkiem.
Wkrótce potem powychodziły za bogatych dworzan i podziwiały dobroć serca i moc przebaczenia u królowej, którą poniewierały u siebie.

KONIEC