Ta strona została uwierzytelniona.
— 12 —
siarką. Ach! jeśliby o tem wiedziała moja matka królowa, serce by jej napewno pękło od żalu!
Gdy skończyła się skarżyć, wyszedł król z ukrycia, zawołał ją, kazał przybrać w królewskie szaty, a widząc ją tak cudownie piękną, stał i patrzał na nią w zachwycie.
