Strona:Bolesław Raczyński - Teorya muzyki.djvu/42

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.
ROZDZIAŁ V.
O gamach.

Szereg tonów, w pewnym stałym stosunku względem siebie zostających, nazywamy gamą.
Tonów tych jest siedem i każdy stanowi stopień gamy.
Stopni mamy w gamie VII, ósmy jest powtórzeniem w oktawie pierwszego.
Każden stopień może być wyjściem, (t. z. pierwszym stopniem) dla nowej gamy.
Im kultura muzyczna jakiegoś narodu niższa, tem więcej w użyciu rozmaitych gam.
Europejska muzyka (z wyjątkiem ludowej niektórych narodów, rozróżnia dwa rodzaje gam: durowe i molowe.
Te dwa zasadnicze rodzaje gam mają pewne odmiany.
Gamy durowe i molowe powstały z gam kościelnych, a te z greckich.
Gama jońska (grecka) jest jednakowa z gamą c-dur, frygijska zaś w odległościach równa się jońskiej.

Jońska. Frygijska.

Jońska wznosi się, frygijska ma charakter opadający i jest utworzona jakby dla dopełnienia jońskiej.