Ta strona została skorygowana.
Pieśń żałobna
1. Kto tę śmierć patetyczną wymyślił
i kazał samotnie pod naszą gwiazdą umierać.
odebrał mi słowa, wiersze i myśli
a salwą kilometrów nieprzebytych rozstrzelał
Już słyszę nadjeżdżają anioły na koniach złotych
w ten wieczór wyślizgany od łez i deszczu
usłyszę: śmierć moją najbliższą wyśpiewa dziś w nocy
na sąsiednim podwórzu zabłąkany pies.
