Strona:Augustyn Thierry - Spiskowcy.djvu/138

 «Znam związek stokroć mocniejszy od małżeństwa, nierozerwalny: śmierć!... Jeśli istota kochana zdradza kochającą — trzeba ją zabić!»
 Besnard oddalił się nagle, ale po chwili, ulegając jakiejś mocy niewidzialnej, znów się zbliżył i — wszedł do magazynu.
 Kupiec wyszedł na jego spotkanie:
 — Czego pan sobie życzy?
 — Ile kosztuje ten rewolwer... ten oprawny w kość słoniową?
 Kupiec wyjął z piramidy wystawowej wskazany przedmiot.
 — Przepyszne cacko! Jestto wyrób francuzki, własność naszej firmy... Niech pan będzie łaskaw się przyjrzy: oto kranik bezpieczeństwa, tutaj szneler. Każdy strzał pewny!... Sześćdziesiąt franków.
 Besnard rzucił na stół pieniądze i wziął do ręki nabyty rewolwer: oglądał go pilnie ze wszystkich stron, obracał w palcach, patrzył pod światło, jak prawdziwy znawca.
 — Pudełko nabojów w dodatku — dorzucił kupiec.
 — Zbyteczne!... Ale, bądź pan łaskaw nabić mi rewolwer...
 — Z przyjemnością!
 Puszkarz sześć nabojów włożył do cylindra; podając go Besnardowi, dodał:
 — Służę panu!... Wyborny środek na złodziejów kieszeni i honoru!
 Besnard nic na to nie odpowiedział, włożył rewolwer do kieszeni i wyszedł ze sklepu, nie pożegnawszy nawet jego właściciela.
 Przez parę chwil wynalazca nowego systemu rewolwerów patrzył na wychodzącego ze sklepu Besnarda, wzruszył ramionami i głośno powiedział:
 — Tem gorzej!... Jeszcze jeden małżonek... z rogami!