Strona:Asnyk Adam - Pisma 03. Wydanie nowe zupełne.djvu/110

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

„Ach, serce ludzkie tak zmienne!
Dawszy mi łoże kamienne,
Cień zapomnienia głęboki
Nad grobem mym rozpostarło...
Choć jestem całej epoki
Myślą umarłą“.