Strona:Artur Schopenhauer - O wolności ludzkiej woli.djvu/286

wieństwo wyrównywa, w czem dusza ogląda rzeczy. Tem trzeciem jest Bóg, bezwzględna substancya, bezwzględna idealność, uduchowiająca wszystkie rzeczy.
 Zapatrywanie Schopenhauera, podane na str. 6 i 7 wstępu, należy o tyle sprostować, że — biorąc rzecz chronologicznie — właściwie nie Malebranche, lecz Geulincx (wym. Gelinks), wcześniejszy przedstawiciel okazyonalizmu, był owym bezpośrednim następcą Kartezyusza, a poprzednikiem Spinozy, — a także Malebranche’a, który poglądy swe ogłosił później, niż powstała etyka Spinozy.
 252) Zob. przyp. 69).
 253) W oryginale: Aegide.
 254) Cały ten rozdział, nieco trudniejszy, wyjaśniłem już we wstępie, roz. 3. Por. Słownik: charakter intelegibilny.
 255) Zob. ustępy 38) i 42) niniejszej rozprawy.
 256) W oryginale: juridisch.
 257) Zob. przyp. 60) II, 2, i Św. j. w. i p. roz. 47, str. 698. Tom II-gi.
 258) „przejrzystą grą.“
 259) W oryginale: kontragiren.
 260) „Niezamierzone (mimowolne) zabójstwo.“
 261) Zob. przyp. 71).
 262) „Medycyna sądowa.“

---