Strona:Artur Schopenhauer - O wolności ludzkiej woli.djvu/164

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

istoty, a więc siła, potrzebna do niej, musiała już być zawarta w tej istocie. Każdy skutek wypływa zatem z dwóch czynników jednego wewnętrznego i jednego zewnętrznego, mianowicie: z pierwotnej siły tego, na co się działa, i z powodującej przyczyny, [426] która tamtą siłę zniewala do tego, by się teraz tutaj objawiła. Pierwotna siła tkwi w założeniu każdej przyczynowości i każdego tłumaczenia, opartego na niej. Dlatego też właśnie tłumaczenie to nie tłumaczy nigdy wszystkiego, lecz zostawia stale resztę, niedającą się wytłumaczyć. Widzimy to w całej fizyce i chemii; ich tłumaczenia przyjmują wszędzie siły przyrody, które się uzewnętrzniają w zjawiskach, a całe tłumaczenie polega na tem, że się wszystko do nich sprowadza. Sama siła przyrody nie podlega żadnemu tłumaczeniu, lecz jest zasadą wszelkiego tłumaczenia. Tak samo nie podlega sama żadnej przyczynowości, lecz jest właśnie sama tem, co nadaje każdej przyczynie przyczynowość, t. zn. zdolność działania. Ona sama jest wspólnem podłożem wszelkich skutków tego rodzaju, i jest obecną w każdym z nich. Tak sprowadza się zjawiska magnetyczne do pierwotnej siły, zwanej elektrycznością. Tu tłumaczenie się urywa: podaje ono tylko warunki, pod którymi taka siła się uzewnętrznia, t. zn. przyczyny, które wywołują jej działalność. Tłumaczenia mechaniki nieba przyjmują ciążenie jako siłę, dzięki której działają tu poszczególne przyczyny powodujące bieg światów. Tłumaczenia chemii przyjmują tajemnicze siły, które się objawiają jako powinowactwa z wyboru, zgodnie z pewnymi stosunkami stechiometrycznymi:[1] na tych siłach polegają ostatecznie wszystkie te skutki, które się zjawiają punktualnie, wywołane przyczynami, jakie się podaje. Tak samo wszelkie tłumaczenia fizyologii przyjmują siłę życia, która w określony sposób reaguje na specyficzne podniety, wewnętrzne i zewnętrzne. I tak ma się rzecz na ogół wszędzie. Nawet takie przyczyny, jak uderzenie i ciśnienie, któremi się zajmuje tak uchwytna

  1. W oryginale: stöchiometrisch:
    Stechiometrya jest nauką o stosunkach miary i ciężaru, w jakich się ciała chemicznie łączą.