Strona:Artur Oppman-Śpiewy historyczne.djvu/127

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

Wodzu nasz! Wodzu Na twój władny zew,
Pewny zwycięstwa żołnierz w ogień skoczył
Młody ochotnik szaleje, jak lew,
Wpółdzieciak, — wroga i siebie krwią zbroczył,
Pod wolą Wodza całe wojsko razem
Jedną jest ręką i jednem żelazem.

Stało się! Sami stanęliśmy wraz,
I zwyciężyli bez pomocy cudzej,
Lecz słońce sławy nie oślepia nas
Choć pierzchli w grozie parobcy i słudzy!
I cały naród święci duchem męskim
Rapsod o Wojsku i Wodzu Zwycięskim...