Strona:Archiwum Wróblewieckie.djvu/102

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

rzeczy: „que c’etait le but mon voyage — que j’avais une lèttre de ma voisine pour lui — si l’ou peut la lui remettre?“[1] i oddałam.
A w tém obiad dali. Nie miał więcéj czasu, jak trochę zapytać mnie o Puławy, prosząc, abym o siódméj przyjechała do niego przed assamblami, i tam ze mną dokładnie rozmówi się. Ale tak nie stało się, bo król po obiedzie i Mniszech rozpowiedzieli mu cały interes, a ja zresztą z wachlarza mego, na którym ponotowałam sobie, o co go spytać miałam, i znowu przy oknie rozgadaliśmy się długo, i na wszystko z łatwością i powolnością największą dał mi odpowiedź: — en me prevenant de tout.[2]
1mo. Że żadnéj nadziei mieć nie możemy, aby Wasylowszczyznę oddano; que l’imperatrice ne s’est jamais retractée sur le don quelle fait, mais que sans doute on vous rendra l’equivalent de le terre.[3]
2do. Że listy tamte dobrze były na Drezno posłane, que c’etoit la voie la plus sure[4], ale źle, że do Żubowa nie pisaliśmy i rezolucyi mieć nie można.
3io. Że trzeba, abym zaraz ztąd do imperatorowéj i Żubowa pisała i kopię dokumentów posłała.
4to. Że za odebraniem rezolucyi dopiero będzie mógł miarkować, jeśli podróż do Petersburga będzie potrzebną; że jeśli by tak było, qu’il faut deja sacrifier la depense, qu’il faut faire l’impossible là, et ne pas douter que nous obtiendrons justice.[5]
Cytował mnie Prozorową, mówiąc:
„Voyez, il a surement merité la punition, mais dès que se femme est arrivée à Petersbourg on lui a tout de suite rendu ses terres à elle.“[6]

Powiedział, że są dwa rodzaje występków i kar: że ci co po przysiędze podnieśli się przeciw imperatorowéj, tym dobra konfiskują; tym zaś, którzy nie zjechali na czas oznaczony, dobra sekwestrują.(!)

  1. Przypis własny Wikiźródeł Że to był cel mojej podróży – że miałem list mojej sąsiadki dla niego – jeśli mogę mu go położyć?
  2. Przypis własny Wikiźródeł do mnie przybywającego z wszystkim.
  3. Przypis własny Wikiźródeł że Imperatorowa nigdy nie zabiera darowizn które uczyniła, ale że niewątpliwie oddamy ci ekwiwalent ziemi.
  4. Przypis własny Wikiźródeł że to była droga najbardziej cierpka.
  5. Przypis własny Wikiźródeł że trzeba już poświęcać nakłady, że trzeba czynić tam niemożliwe, i nie przesadzać że osiągniemy sprawiedliwość.
  6. Przypis własny Wikiźródeł Widzicie, on zasługiwał na pewno na karę, ale kiedy tylko kobieta przyjechała do Petersburga oddaliśmy natychmiast jego ziemie dla niej.