Ta strona została uwierzytelniona.
DANTE GABRYEL ROSETTI.
Dzieweczka wybrana.
Cicho się wsparła dzieweczka wybrana
Na złotym niebios szafirowych zrębie.
Jej oczy głębsze były, niźli głębie
Wody, co wieczór płynie zwierciadlana.
Trzy lilie w ręku jej drżały od rosy,
A siedm gwiazd złotych zdobiło jej włosy.
Jej sfałdowowana wietrzykiem sukienka
Nie była strojna świetnych haftów czarem,
Lecz białą różą, Maryi Panny darem,
Z którą w modlitwie tak błogo się klęka.
Gęsto na ramię spadające włosy
Złociste były, jak dojrzałe kłosy.
Zaledwie jeden dzień słoneczny minął,
Jak w chórach Boga została aniołem.
